- III Wojna Światowa –
- Batalion Syren Warszawskich (BSW) – obecnie jedna z najsilniejszych grup bojowników utworzonych po III wojnie światowej na terenie Warszawy. Kontroluje całe Śródmieście, niewielkie nadwiślańskie tereny Pragi-Północ i -Południe oraz obszar Wisły, w którym dzieli te tereny. Konkuruje z Mokotami, którzy zajęli tereny w dzielnicy Mokoty oraz tereny dalsze na południe. Od 8 lat jest pod kontrolą rządu polskiego. Głównym dowódcą Syren jest gen. broni Mirosław Grudziński. Ich herb to warszawska syrenka, wzór zaczerpnięty ze zniszczonego pomnika syrenki przy Wiśle.
- Cantety –
- Chmary – nazwa zwyczajowa stad kruków i wron. Po Wojnie ptaki te przeżyły nagły skok ewolucyjny. Prawdopodobnie jest to spowodowane mutacjami w ich genomie. Są znacznie większe od swoich przedwojennych przodków. Kruki mogą mierzyć od 140 do 150 cm (rozpiętość skrzydeł: ok. 283-304 cm), natomiast wrony od 98 do 117 cm (rozpiętość skrzydeł ok. 196-236 cm). Mogą rozumieć ludzką mowę, powtarzać niektóre gesty. Są wszystkożerne, ale bardziej preferują pokarm zwierzęcy. W stadach są niezwykle niebezpieczne, gdyż mogą polować na człowieka. Zakładają gniazda na zniszczonych i niedostępnych budynkach. Niektóre osobniki mogą przenosić pasożyty wywołujące corvusozę. Są znakiem ostrzegawczym przed cantetami.
- Corvusoza – rzadka i niebezpieczna, pasożytnicza choroba przenoszona przez kruki i wrony. Ptaki te roznoszą jaja larw, z których po dostaniu do organizmu człowieka wykluwają się larwy. Larwy mają postać wydłużonych, czarnych glist. W otworze gębowym znajdują się płytki, dzięki którym mogą drążyć korytarze w ciele żywiciela. Większe i silniejsze osobniki potrafią przebić kość. Po osiągnięciu dojrzałości płciowej wydzielają czarną ropę, która wypływa na zewnątrz otworami wydrążonymi przez larwy, otwór gębowy lub odbytowy żywiciela. W ropie znajdują się jaja. Początkowe objawy choroby to nudności, bóle brzucha, później różnych części ciała, głównie mięśni. W zaawansowanej fazie choroby chory z powodu potwornego bólu całego ciała dostaje silnych drgawek oraz napadów szału. Zarażeni są niezwykle niebezpieczni.
- Czerwoni Bojownicy Mokotów – druga z silnych ugrupowań bojoników w Warszawie mająca swoje początki niewiele lat po zakończeniu wojny. Ich tereny obejmują dzielnicę Mokotów, ale mają też wpływy w Wilanowie i po drugiej stronie Wisły w Wawerze. Pomimo wielokrotnych prób rządu, nadal jest to samodzielna organizacja, która stara się o przejęcie kontroli nad stolicą. Na czele Mokotów stoi rodzeństwo Leszczyńskich: Antonina, Maria i Sławomir.
- Efekt motyla – choroba, w której skóra z kawałkami mięśni odpada płatami od ciała. Zarażenie odbywa się poprzez kontakt z osobą chorą. Chorzy często noszą czarne, długie płaszcze, unikają Martwych. Mówi się, że są niezauważani przesz nich. Żywi nazywają ich Sparaliżowanymi.
- Martwi – nazwa własna ludzi zarażonych chorobą Pale.
- Pale – (łac. pale
– blady) – in. Blade Istoty. Do zarażenia dochodzi przez zakażenie
krwi, np. poprzez ugryzienie, zadrapanie. Na początku objawia się swądem
skóry i wysoką gorączką. Po dotarciu zakażenia do mózgu następuję jego
powolne obumieranie. Wraz z powolną śmiercią mózgu następuje śmierć
całego organizmu. Szczególną cechą chorego jest blada skóra i
zdeformowane ciało. Zarażony dostaje napadów histerii, zaczyna żywić się
krwią innych ludzi. Nie wiadomo jak długo może przeżyć taki człowiek.Niebezpieczeństwo: największe, gdy zarażony jest we wczesnej fazie rozwoju choroby, kiedy jego osobowość jeszcze nie zanikła.
- Salamandra plamista, plamista – po zmutowaniu płaz mierzący od 60 do 150 cm. Przenosi wiele chorób zakaźnych. Rozpoznaje Martwych od ludzi zdrowych. W przypadku braku pożywienia może tworzyć stada i polować na ludzi, głównie chorych, słabych i dzieci.
- Stolica upadku – stolica, której państwo zostało doszczętnie zniszczone, a Ci którym udało się przeżyć, tworzą niewielkie grupy przetrwania.
OBJAŚNIENIA JĘZYKOWE
- dwie ruiny dalej – dwa zrujnowane budynki dalej
- nie widzieć/zastać ni plamistej, ni kruka = † nie widzieć/ zastać żywego ducha
- pokój – w BSW określa się w ten sposób zamieszkany, prywatny namiot. Tym samym nie może to być skład, magazyn, kuchnia lub namiot ogólnodostępny.
- ktoś jest sparaliżowany jak motyl – porównanie, które ugruntowało się w mowie warszawiaków stosunkowo niedawno. Jego genezy można szukać w chorobie zwanej efektem motyla, która przez te lata zdążyła bardzo szybko ewoluować. Osoby chore, zwłaszcza w zaawansowanym stadium rozwojowym, nie są wstanie wykonywać szybkich ruchów, gdyż powoduje to u nich duży ból. Z tego względu poruszają się bardzo powoli, a jeśli mogą, to nie ruszają się wcale, przypominając ludzi w stanie katatonii. To spowodowało, że ludzie zdrowi, którzy mieli okazję natknąć się na innych objętych chorobą brali ich za sparaliżowanych, stąd to powiedzenie.
Aktualizacja: 05.09.2017 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz